Τρίτη 10 Μαΐου 2022
Αναχώρηση από Πάτρα και προορισμός τα Ιωάννινα. Εκεί θα βρω τον Αλέξανδρο ο οποίος με περιμένει για φιλοξενία στο σπίτι του έτσι ώστε να φύγουμε πρωί πρωί για το ιστορικό Ντουμπρόβνικ. Με τον Αλέξανδρο είχαμε γνωριστεί μέσω facebook μέσα από ομάδες ταξιδιωτών και αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι στα Βαλκάνια.
Ο καιρός καλοκαιρινός, ο ήλιος ντάλα πάνω από το κεφάλι μου και τα γυαλιά ηλίου απαραίτητα. Τόσο καλοκαιρινός που το μπουφάν της μηχανής μου προκαλεί δυσφορία απο την ανυπόφορη ζέστη που κάνει. Τίποτα όμως δεν προμήνυε αυτό που έζησα όταν στη μεγάλη ευθεία στα ΣΕΑ Φιλιππιάδας είδα τους κεραυνούς μπροστά μου και μέσα σε λίγα λεπτά η βροχή έπεφτε καταρρακτώδεις. Μέχρι να φτάσω Ιωάννινα το μόνο που με έσωζε ήταν το αδιάβροχο μπουφάν της μηχανής. Φτάνοντας Ιωάννινα σταμάτησα σε ένα βενζινάδικο για να αποφύγω την βροχή. Μετά από λίγο βρήκα τον Αλέξανδρο σπίτι του όπου και διανυκτέρευσα. Η βροχή μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχε σταματήσει.
(μιά στάση για ξεκούραση λίγο πριν ξεκινήσει η βροχή)
Τετάρτη 11 Μαΐου 2022
Πρωινό ξύπνημα και αναχώρηση από το σπίτι του Αλέξανδρου. Κάναμε μια προσπάθεια για να βάλουμε ενδοεπικοινωνία αλλά με πονούσε το αυτί μου και μετά από λίγο την αφαίρεσα. Προχωρούσαμε ολοταχώς προς τα σύνορα με την Αλβανία για να περάσουμε από τον συνοριακό σταθμό της Κακαβιάς.
Περνάμε τον έλεγχο χωρίς κανένα πρόβλημα με τις ταυτότητες μας και από τις δύο μεριές. Το σημαντικό έγγραφο που πρέπει να έχεις μαζί σου είναι η πράσινη κάρτα για το όχημα σου, χωρίς αυτήν θεωρείσαι ανασφάλιστος. Εκδίδεται δωρεάν από τον ασφαλιστή σου. Με τους συνοριοφύλακες δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα, ήταν όλοι τους συνεργάσιμοι.
Μπαίνοντας Αλβανία το τοπίο αλλάζει κυρίως από την οδηγική συμπεριφορά. Τα όρια ταχύτητας τηρούνται αυστηρά και τα φώτα των οχημάτων πρέπει να είναι πάντα αναμμένα βάση νομοθεσίας. Η τροχαία έχει πάρα πολλά μπλόκα, τόσα μπλόκα δεν έχω ξαναδεί αθροιστικά σε όλη μου τη ζωή.
Κάναμε μια στάση για καφέ και βενζίνη και ύστερα μπήκαμε στο Σιδηρόκαστρο για να χαζέψουμε. Το εθνικό νόμισμα της Αλβανίας είναι το Λέκ αλλά δέχονται και ευρώ. Από εκεί και έπειτα συνεχίσαμε ακάθεκτοι να διασχίζουμε όλο το μήκος της Αλβανίας με σκοπό να φτάσουμε στο Κοτόρ όπου θα ήταν και ο προορισμός μας για διανυκτέρευση.
Η αλβανική επαρχία την άνοιξη είναι καταπράσινη. Δεξιά και αριστερά των επαρχιακών δρόμων θα δείς πάγκους με φρούτα εποχής και γαϊδούρια με το παραδοσιακό κάρο, στην Αλβανία λόγω των οικονομικών συγκυριών τα χρησιμοποιούν ακόμα. Η παρουσιά της αστυνομίας έντονη μέχρι να βγείς από τα σύνορα.
Συνεχίσαμε μέχρι τα σύνορα με το Μαυροβούνιο όπου περάσαμε ξανά τον έλεγχο των συνόρων χωρίς κανένα πρόβλημα μέχρι που φτάσαμε και κάναμε στάση στην Μπούντβα.
Η Μπούντβα είναι η αρχαιότερη παραθαλάσσια τουριστική πόλη του Μαυροβουνίου και κατ'επέκταση της Αδριατικής.
Αφήνουμε την Μπούντβα και κατευθυνόμαστε προς το Κοτόρ το οποίο ουσιαστικά είναι ένα φυσικό λιμάνι περικυκλωμένο από ένα τείχος το οποίο ανοικοδομήθηκε από τη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας. Σταθμεύουμε τις μηχανές έξω από την πύλη του κάστρου όπου στο εσωτερικό του υπάρχουν δωμάτια διαμονής και χώροι εστίασης.
Ψάχνοντας μέσα στο κάστρο μετά από περίπου μισή ώρα βρήκαμε το δωμάτιο που είχαμε κάνει κράτηση από Ελλάδα.
Είχαμε φτάσει βράδυ και έτσι κοιμηθήκαμε σχεδόν αμέσως αφού ήμασταν και κουρασμένοι από το ταξίδι. Την επόμενη μέρα βολτάραμε ασταμάτητα στη πόλη του Κοτόρ και πάνω στα τοίχοι του κάστρου. Ο καιρός απίστευτα καλοκαιρινός!
Πέμπτη 12 Μαΐου 2022
Αφού τελειώσαμε με την περιπλάνηση μας στο Κοτόρ, καβάλα τις μηχανές και βουρ για Κροατία. Εκεί θα βρίσκαμε τον οικοδεσπότη στο σπίτι στο οποίο είχαμε κλείσει δωμάτιο για τρία βράδια. Πιστεύω πως τρία βράδια είναι υπερβολή για την πόλη του Ντουμπρόβνικ, δύο είναι καλά.
Βρήκαμε το δωμάτιο κοντά στο κέντρο της πόλης και εκεί μας υποδέχτηκε ο Αντώνιο, ένας φιλικότατος Κροάτης ο οποίος μπορώ να πω πως έμοιαζε με Έλληνα. Μας υποδέχτηκε λοιπόν με ένα χαμόγελο και μας κέρασε μπύρα για το καλωσόρισμα στην βεράντα του δωματίου το οποίο είχε μια κάποια θέα στην Αδριατική. Είχαμε μπροστά μας τρείς ολόκληρες ημέρες για να γυρίσουμε το Ντουμπρόβνικ. Το εθνικό νόμισμα της Κροατίας είναι το Κούνα και υπάρχουν διάφορα σημεία όπου μπορείς να κάνεις συνάλλαγμα, σας προτείνω να κάνετε συνάλλαγμα εκτός του κάστρου.
Η δυτική πύλη του κάστρου του Ντουμπρόβνικ.
Πόλος έλξης φυσικά αποτελεί το κάστρο του Ντουμπρόβνικ. Δημοφιλές τουριστικό κέντρο με επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Η παλαιά πόλη του Ντούμπροβνικ έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1979.
Η παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ από ψηλά.
Μεγάλη δημοτικότητα γνώρισε το Ντουμπρόβνικ όταν έγινε ακόμα πιο γνωστό μέσω των γυρισμάτων της σειράς Game Of Thrones. Κάθε χρόνο η πόλη βουλιάζει από τον ασφυκτικό κόσμο που το κατακλύζει και η Unesco έκανε λόγο για μείωση του αριθμού επισκεπτών που περπατούν πάνω στα τείχοι περιμετρικά του κάστρου με στόχο την προστασία τους.
Στο μοναστήρι της μονής των Φραγκισκανών βρίσκεται το παλιό φαρμακείο. Είναι το τρίτο παλαιότερο φαρμακείο στον κόσμο και θεωρείται το παλαιότερο φαρμακείο που εξακολουθεί να λειτουργεί σήμερα. Ιδρύθηκε το 1317 για τις ανάγκες του του μοναστηριού ωστόσο με την πάροδο του χρόνου το φαρμακείο άνοιξε τις πύλες του σε όλους τους πολίτες. Για επτακόσια χρόνια το φαρμακείο εξυπηρετεί τους πολίτες του Ντουμπρόβνικ και ακόμη και σήμερα μπορείς να βρείς μέσα διάφορες θεραπείες για παθήσεις.
Με πολλά πέτρινα κύπελλα, ιατρικά βιβλία και τον ιστορικό εργαστηριακό εξοπλισμό που τώρα εκτίθεται στο μουσείο της μονής, το φαρμακείο εξακολουθεί να κρατά ζωντανές αναμνήσεις περασμένων εποχών. Ένας πραγματικός θησαυρός με αντικείμενα του 15ου αιώνα βρίσκεται μέσα στο φαρμακείο. Το μουσείο του μοναστηριού πραγματικά αξίζει μια επίσκεψη.
Περιπλανηθήκαμε αρκετά όλες τις ημέρες που είχαμε διαθέσιμες μέσα στο κάστρο. Τα σοκάκια του πραγματικά κλέβουν την παράσταση και σε μεταφέρουν στην περίοδο των ιπποτών και του μεσαίωνα. Τα βράδια είναι μαγικά με τον φωτισμό να περιγράφει τους πέτρινους τοίχους και τα νυχτολούλουδα να αρωματίζουν τον περίγυρο.
Παρασκευή 13 Μαΐου
Ψάχνουμε παραλία για μπάνιο μιας και ο καιρός είναι ζεστός. Μετά την πρωινή βόλτα με τις μηχανές βρήκαμε μια παραλία και καθίσαμε σχεδόν όλο το μεσημέρι. Το βράδυ ξανά περιπλάνηση στην παλιά πόλη μόνο που αυτή τη φορά καθίσαμε σε μια ιρλανδική πάμπ με ζωντανή μουσική έναν κιθαρίστα - τραγουδιστή.
Μεθυσμένοι Ιρλανδοί ψάχνουν για χόρτο. Κάποιοι ξερνούν απ'έξω από το μαγαζί που τραγουδάει και παίζει κιθάρα ο συμπατριώτης τους. Κάποιος άλλος παραπατάει και σπάνε κάτι ποτήρια. Στην προσπάθεια μου να βγάλω μια σέλφι μπαίνει στο πλάνο μια Ιρλανδή για να βγεί και αυτή φωτογραφία, πιάνουμε κουβέντα. Είχε έρθει εκεί με τον αδερφό της, την γυναίκα του αδερφού της και κάτι άλλους οικογενειακούς φίλους, κάπου στα έξι άτομα. Έκαναν κρουαζιέρα με ιστιοπλοϊκό και τα βράδια μεθούσαν με μπύρες. Γίναμε όλοι μια παρέα στο τέλος.
Για να είμαι ειλικρινείς δε θυμάμαι τα ονόματα τους, το μόνο που θυμάμαι είναι πως συμφωνήσαμε να πάμε όλοι μαζί στο Revelin, το πιο διάσημο club της πόλης το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στα 100 καλύτερα clubs του κόσμου. Δε μπορώ να πω πως εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα από την μουσική. Και πάλι για κάποιο περίεργο λόγο οι επισκέπτες του και ιδιαίτερα τα κορίτσια αναζητούσαν και αυτοί χόρτο.
Κυριακή 15 Μαΐου.
Στις οχτώ το πρωί ώρα Κροατίας ξεκινήσαμε για τον μακρινό δρόμο της επιστροφής για Ελλάδα. Ο καιρός καλός και στο ενδιάμεσο μέχρι το Μαυροβούνιο κάναμε στάση. Στα μισά περίπου της διαδρομής προς έκπληξή μας, μας σταματάει η αστυνομία σε μπλόκο. Μέχρι τότε δε μας είχε σταματήσει κανείς.
- Καλημέρα!
- Καλημέρα αστυνόμε!
- Από που έρχεστε?
- Ερχόμαστε από Ελλάδα,κάναμε διακοπές στην Κροατία.
- Είχατε κάποιο πρόβλημα στη διαδρομή, σας ενόχλησε κανείς?
- Όχι, όλα καλά.
- Καλή επιστροφή και να προσέχετε στο δρόμο.
Δεν μας έψαξαν καν.
Η διαδρομή συνεχιζόταν πολύ ωραία. Χωρίς κανένα πρόβλημα έγινε και αυτή τη φορά η διέλευση μας από όλους τους σταθμούς συνόρων. Κοντεύαμε να φτάσουμε στα Ιωάννινα όταν ξαφνικά συννέφιασε και ξεκίνησε να βρέχει καταρρακτωδώς ξανά. Σε μια ακτίνα 20 χιλιομέτρων έβρεχε και η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει. Είχαμε φτάσει Ιωάννινα και ο Αλέξανδρος μου πρότεινε να μείνω εκεί για να αποφύγω την βροχή. Ήξερα πως όταν φύγω προς Πάτρα ο καιρός θα φτιάξει, έτσι και έγινε! Στις 22:30 ώρα Ελλάδας περνούσα την γέφυρα Χαρίλαος Τρικούπης. Δεκατέσσερις ώρες οδήγησης με την μηχανή με κάποιες ενδιάμεσες στάσεις για βενζίνη και ξεμούδιασμα.
Comentarios